മൌറീഷ്യസ്- നവദമ്പതികളുടെ പറുദീസ.....ഭാഗം 3

ഫുട്ബോള്‍ ആലസ്യത്തില്‍ നിന്നും ഉണര്‍ന്നവര്‍ക്കായി ഇതാ മൌറീഷ്യസ്  യാത്രയുടെ അവസാന ഭാഗം 

ഒന്നും, രണ്ടും  ഭാഗങ്ങള്‍ വായിക്കാന്‍ ഇവിടെ ക്ലിക്കൂ     
               മൌറീഷ്യസിലെ അവസാന ദിവസം. ഒരു പക്ഷെ ഞങ്ങള്‍ ഏറ്റവും കൂടുതല്‍ ആസ്വദിച്ച ദിവസം. ഇന്നു ബീച്ചില്‍ ധരിക്കുവാനുള്ള വസ്ത്രങ്ങളുമായാണ് രാവിലെ ഇറങ്ങിയത്‌. വണ്ടിയില്‍ തന്നെ ഒരു ചെറിയ കറക്കത്തിനു ശേഷമാണ് ഞങ്ങള്‍ Grand baie ബീച്ചില്‍ എത്തിയത്.  കറക്കം എന്ന് വച്ചാല്‍ വെറുതെ ഒരു ഡ്രൈവ്. ഡ്രൈവറുടെ നിര്‍ദേശപ്രകാരം ബീച്ചിന്റെ അടുത്തുതന്നെയുള്ള ഒരു ടൂര്‍ ഓപറേറ്ററുടെ പക്കല്‍ വാട്ടര്‍ സ്പോര്‍ട്സ് പാക്കേജ് ബുക്ക്‌ ചെയ്തു. കടുത്ത വിലപേശല്‍ വേണ്ടിവന്നു തുക കുറച്ചുകിട്ടാന്‍. ഞങ്ങള്‍ എണ്ണക്കൂടുതല്‍ ഉള്ളതുകൊണ്ട് കുറച്ചു തന്നു എന്നാണു ഞാന്‍ വിചാരിക്കുന്നത്. അതോ രാവിലെ തന്നെ "മണ്ടന്മാരെ പറ്റിച്ചേ" എന്നവര്‍ വിചാരിച്ചോ എന്നറിയില്ല. എന്തായാലും കൊടുത്ത കാശു മുതലായി എന്നാണ് ഞാന്‍ കരുതുന്നത്. കുഞ്ഞുയാത്രികന് ഇതിലൊന്നും പങ്കെടുക്കാന്‍ കഴിയില്ല. ഈ അവസരത്തില്‍ ഡല്‍ഹിയില്‍ നിന്നുള്ള കുടുംബം ഞങ്ങള്‍ക്ക് വലിയ സഹായമായി. ഞാനും യാത്രികയും പോവുമ്പോള്‍ കുഞ്ഞു യാത്രികന്റെ കാര്യം അവര്‍ ഏറ്റു.  

ബോട്ടില്‍ കൂട്ടില്ലെങ്കിലും ജാക്കെറ്റ്‌ ഇട്ടേക്കാം! കുഞ്ഞു യാത്രികന്‍ ദില്ലിയിലെ സുഹൃത്തിനൊപ്പം

             ഒരു ഡിങ്കി ബോട്ട് ഡ്രൈവ് ആയിരുന്നു ആദ്യം. ഡിങ്കി ബോട്ട് ഒരു സ്പീഡ് ബോട്ടുമായി നീളമുള്ള കയറുകൊണ്ട് ബന്ദിച്ചിരിക്കും. ഡിങ്കി ബോട്ടില്‍ ഇരിക്കുന്ന  നമ്മളെയും കൊണ്ട് പിന്നെ സ്പീട് ബോട്ട് പായുകയായി.

ഡിങ്കി ബോട്ടുയാത്ര 

                        ലൈഫ് ജാക്കെറ്റ്‌ ഒക്കെ അണിഞ്ഞു ഞങ്ങള്‍ തയ്യാറായി. പക്ഷെ തുടങ്ങിയപ്പോഴല്ലേ മനസ്സിലായത്‌ അത് ഒരു റോളര്‍ കോസ്റ്ററിനെക്കാളും കടുപ്പമാണെന്ന്. അതിവേഗം പായുന്ന ഡിങ്കിയില്‍ അള്ളിപ്പിടിച്ച്‌ ഇരിക്കുക എന്നത് രസകരവും അതുപോലെ സാഹസികവുമായിരുന്നു. അതി വേഗം പായുന്ന സ്പീട് ബോട്ട് വരച്ചിടുന്ന ചാലുകള്‍ക്  മുകളിലൂടെ അവര്‍ ഡിങ്കിയെ തലങ്ങും വിലങ്ങും പായിച്ചു. ചാലുകള്‍ക് മുകളില്‍ ഡിങ്കി തെന്നിയും തെറിച്ചും....പലപ്പോഴും വെള്ളത്തില്‍ തെറിച്ചു വീഴും എന്ന് തോന്നിപ്പോയി. എന്‍റെ കാര്യം മാത്രം നോക്കിയാല്‍ പോരല്ലോ. യാത്രികയെയും കൂടെ പിടിച്ചിരുത്തണ്ടേ??

ഡിങ്കി ബോട്ടുയാത്ര, മറ്റൊരു ചിത്രം 

                കരയിലെത്തിയപ്പോഴാണ് യാത്രികയ്കു ശ്വാസം തിരിച്ചുകിട്ടിയത്. പക്ഷെ സംഭവം അതീവ രസകരമായിരുന്നു എന്ന് തന്നെ യാണ്‌ യാത്രികയുടെയും അഭിപ്രായം.

                      അടുത്തത് പാരസൈലിംഗ് ആയിരുന്നു. മനോഹരമായ ഒരു അനുഭവമായിരുന്നു അത്. ഞാനും യാത്രികയും ഇക്കുറിയും ഒരുമിച്ചാണ് പോയത്. ഫോട്ടോ എടുക്കാന്‍ ബോട്ടിലിരിക്കുന്നവരെ ഏല്പിച്ചു. പക്ഷെ ഒരു സാദാ ക്യാമറ കൊണ്ട് നല്ല ചിത്രങ്ങള്‍ എടുക്കുക ബുദ്ധിമുട്ടായിരുന്നു. എന്നെയും യാത്രികയെയും മുന്നിലും പിന്നിലുമായി സൈഫ്ടി ബെല്‍റ്റുകള്‍ കൊണ്ട് പാരച്ചൂട്ടുമായി ബന്ദിച്ചു ബോട്ടിന്റെ പിന്നില്‍ നിര്‍ത്തി. ബോട്ടിന് വേഗം കൂടിയപ്പോള്‍ അവര്‍ പാരച്ചൂട്ട് റിലീസ് ചെയ്തു. ഞങ്ങളുടെ ശ്വാസം ഒരു നിമി നേരം വിലക്കികൊണ്ട് ഞങ്ങള്‍ ആകാശത്തേക്ക് എടുത്തുയര്‍ത്തപ്പെട്ടു. പിന്നെ പതുക്കെ പതുക്കെ കൂടുതല്‍ ഉയരത്തിലേക്ക്.

പാരസൈലിംഗ്

                ആ ഉയരത്തില്‍ നിന്നും ചുറ്റുമുള്ള കാഴ്ച അവര്‍ണ്ണനീയം തന്നെ ആയിരുന്നു. നീലവും ഇളം പച്ചയും കലര്‍ന്ന കടല്‍പരപ്പ്, അതിനതിരിട്ടുകൊണ്ട് പഞ്ചാരമണല്‍പരപ്പ്. ഒരേ കാഴ്ച പക്ഷെ മറ്റൊരു വീക്ഷണ കോണില്‍ പുതിയൊരു സൌന്ദര്യം ആര്‍ജിക്കുന്നത് ഒരു വല്ലാത്ത അനുഭൂതിയായിരുന്നു. ആകാശത്ത് ഒരു വലിയ അപ്പൂപ്പന്‍ താടി പോലെ ഞങ്ങള്‍ ഒഴുകി നടന്നു. തിരികെ ബോട്ടില്‍ ഇറങ്ങിയപ്പോള്‍ ഇനിയും കൊതിതീരാത്തപോലെ, അത്രയ്ക് രസകരമായിരുന്നു. സത്യം,  ഉയരത്തെ ഭയമില്ലാത്ത ആരും മതിമറന്ന് ആസ്വദിക്കും പാരസൈലിംഗ്.

               പിന്നീട്  ഞങ്ങള്‍ പോയത് Under water walking ന് ആണ്.  കുഞ്ഞു യാത്രികനെ നോക്കേണ്ടത്  കൊണ്ട് ഞാനും യാത്രികയും രണ്ടു ബാച്ചിലായി പോവാന്‍ തീരുമാനിച്ചു. ആദ്യം ഞാനാണ് പോയത്. അരയില്‍ ഈയകട്ടികള്‍ പിടിപ്പിച്ച ഒരു ബെല്‍ട്ട്‌ ധരിപ്പിച്ചു. ഈഭാരം കടലിനടിയില്‍ കാലുറപ്പിച്ചു നില്‍കാന്‍ സഹായിക്കും. പിന്നെ തലയില്‍ ഗ്ലാസിന്റെ ഒരു വലിയ ഗ്ലോബ് വയ്കുകയായി. ഒരു ഹെല്‍മെറ്റ് പോലെ. നല്ല ഭാരമുണ്ട് ഇതിനും. പക്ഷെ വെള്ളത്തിനടിയില്‍ ഒട്ടും ബുദ്ധിമുട്ട് ഇല്ല താനും. ഇതിനുള്ളിലെക്കാണ് ശ്വസിക്കാ നുള്ള വായു കുഴലുവഴി ഘടിപ്പിച്ചിരിക്കുന്നത്. പിന്നീട് വെള്ളത്തിനടിയിലേക്ക് ഇറങ്ങുകയായി. ചുറ്റുപാടും വ്യക്തമായി കാണാം. ചുറ്റും നീന്തി തുടിക്കുന്ന മത്സ്യങ്ങള്‍. ശീലമായതു കൊണ്ടാവും അവയ്ക്ക് ഒട്ടും ഭയമില്ല. നമ്മളെ ഇക്കിളിപ്പെടുത്തികൊണ്ട് അവ ശരീരത്തെ തഴുകിനടക്കും, വിരലറ്റത്ത് മൃദുവായി ചുംബിക്കും. കയ്യില്‍ തരുന്ന റൊട്ടി കഷണങ്ങള്‍ നീട്ടുമ്പോള്‍ മത്സ്യങ്ങള്‍ കൂട്ടത്തോടെ വരികയായി, നമ്മുടെ കയ്യില്‍ നിന്നുതന്നെ റൊട്ടി കഷണങ്ങള്‍ കൊത്തിയെടുക്കും.

യാത്രികനും സുഹൃത്തും 

യാത്രികന്‍ 

                          ഞാന്‍ തിരിച്ചു ബോട്ടില്‍ എത്തിയപ്പോള്‍ പുതിയൊരു പ്രശ്നം. യാത്രികയ്ക് വെള്ളത്തിനടിയില്‍  നടക്കെണ്ടാത്രേ. ശ്വാസം പിടിച്ചുനില്കുക എന്നത് അവര്‍ക്ക് തീരെ പറ്റാത്ത കാര്യമാണ്. മുഖം വെള്ളത്തിനടിയില്‍ ആകുക എന്നതു അചിന്ത്യം. ശ്വാസം മുട്ടില്ല എന്ന് ഞാന്‍ പറഞ്ഞെങ്കിലും യാത്രിക പറ്റില്ല എന്ന് തന്നെ. ഞാന്‍ പറഞ്ഞു, കാശു കുറച്ചധികം കൊടുത്തതാണ് പോവാതെ പറ്റില്ല എന്ന്. എന്നിട്ടും യാത്രികയ്കു ഭയം വിട്ടുമാറുന്നില്ല. അറ്റകയ്ക് ഞാന്‍ പറഞ്ഞു മര്യാദയ്ക്ക് പോയില്ലെങ്കില്‍ ഞാന്‍ ബോട്ടില്‍ നിന്നും തള്ളിയിടും എന്ന്. അത് ഏറ്റു. കരയാന്‍ തുടങ്ങുന്ന മുഖത്തോടെയാണ് അവര്‍ ഗ്ലാസ്‌ ഗ്ലോബ് തലയില്‍ വച്ചത്. പക്ഷെ തിരിച്ചുവന്നതോ നിറഞ്ഞ ചിരിയുമായി.

യാത്രിക( എന്നെ കണ്ടാല്‍ പേടി ഉണ്ടെന്നു തോന്നുമോ)  

             എനിക്കറിയാമായിരുന്നു ഈ അവസരം ഉപയോഗിച്ചില്ലെങ്കില്‍ അത് വലിയ നഷ്ടമാകുമെന്ന്. എന്തായാലും എന്‍റെ നിര്‍ബന്ധവും ഭീഷണിയും വെറുതെയായില്ല. അതിന്റെ ഒരു ത്രില്‍ അനുഭവിച്ചുതന്നെ അറിയണം. തിരിച്ചുവന്നപ്പോള്‍ യാത്രികയ്കും അതെ അഭിപ്രായമായിരുന്നു.  

               പിന്നീട് ഞങ്ങള്‍ പോയത് Ile Aux Cerf എന്ന ദ്വീപിലെക്കാണ്. അതിമനോഹരമായ ബീച്ചി നാല്‍ അനുഗ്രഹീതമാണ് ഇവിടം. ഒരു പക്ഷെ ഏറ്റവും കൂടുതല്‍ ആള്‍കൂട്ടം കണ്ടതും ഇവിടെ തന്നെ. അവിടെ നിന്ന് മുന്നേ കരുതിയ ഭക്ഷണം കഴിച്ചു. ഇന്ത്യക്കാരുടെ സാന്നിധ്യം അവിടെയും ശ്രദ്ധേയമായിരുന്നു. പെണ്‍കുട്ടികളുടെ കയ്യിലും കാലിലും ഉണ്ടായിരുന്ന ഇനിയും മായാത്ത മൈലാഞ്ചി ചിത്രങ്ങള്‍ നവദമ്പതികളാണെന്ന കാര്യം ചോദിക്കാതെ തന്നെ പറഞ്ഞു തന്നു. അവിടെ നിന്നും ഒരു സ്പീഡ് ബോട്ട് യാത്ര ഉണ്ടായിരുന്നു, G.R.S.E watterfall ലേക്ക്. അതും രസകരമായിരുന്നു. നനഞ്ഞ വസ്ത്രത്തോടെ ബോട്ടില്‍ ഇരിക്കുക എന്നതുമാത്രം ഒരിത്തിരി അസൌകര്യമായി തോന്നി. അതിവേഗം പായുന്ന ബോട്ടില്‍  നനഞ്ഞിരിക്കുമ്പോള്‍ കാറ്റില്‍ ചൂളി വിറച്ചു. വെള്ളചാട്ടത്തിനരികെ വരെ ബോട്ട് പോകും. മനോഹരമായ വെള്ള ചാട്ടം. ചില അതി സാഹസികര്‍ അതിനുമുകളില്‍ നിന്നും താഴേക്കു കൂപ്പുകുത്തുന്നുണ്ടായിരുന്നു. 

G.R.S.E watter fall

                   തിരികെ വന്നു ബീച്ചില്‍ വീണ്ടും കുറച്ചുനേരം ചിലവഴിച്ചു. വൈകുന്നേരത്തോടെ ഞങ്ങള്‍ ഹോട്ടലിലേക്ക് തിരിച്ചു. ഗ്രാന്‍ഡ്‌ ബെ യിലെ ഒരു ഷോപ്പിംഗ്‌ മാളില്‍ എല്ലാവരും ഇറങ്ങി. ചില്ലറ ഷോപ്പിംഗ്‌ ഒക്കെ കഴിഞ്ഞു ഞങ്ങള്‍ പരസ്പരം യാത്ര പറഞ്ഞു പിരിഞ്ഞു. എപ്പോഴെങ്കിലും എവിടെയെങ്കിലും വച്ച് കാണാമെന്നു ആശംസിച്ചു. ഹോട്ടെലില്‍ തിരിച്ചെത്തി. സാധനങ്ങള്‍ എല്ലാം ഒരുക്കിവെച്ചു. ഇനിമടക്കയാത്ര. മൌറീഷ്യസില്‍ ഇനിയും കാണാന്‍  ബാക്കി വച്ച കാഴ്ചകളുടെ ഓര്‍മകളുമായി..........    

സിംഗപ്പൂര്‍ വിശേഷങ്ങളുമായി ഉടനെ വരുന്നുട് കേട്ടോ

.